Βελτιώστε την τεχνική σας, ώστε να φωτογραφίζετε με μεγαλύτερη επιτυχία πρόσωπα.«Πόσο ανόητοι είναι εκείνοι που δεν έχουν υπομονή» έγραφε ο Σαίξπηρ στον Οθέλλο. Αυτό ισχύει 100% στη φωτογραφία ενός πορτρέτου, όπου όχι μόνο πρέπει να διαλέξουμε την κατάλληλη στιγμή, αλλά και να φροντίσουμε ώστε το φως, η μορφή, η απόσταση και η γωνία να συνδυάζονται ώστε το αποτέλεσμα να είναι κάτι παραπάνω από μια απλή συνηθισμένη φωτογραφία...
ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ;
Ψηφιακή φωτογραφική μηχανή με δυνατότητα zoom και προαιρετικά δυνατότητα ρύθμισης προτεραιοτήτων, έκθεσης, χρωματικού κορεσμού και έντασης του φλας.Η φωτογράφηση μιας ανθρώπινης μορφής, όταν γίνεται αποκομμένη, ή σχεδόν αποκομμένη από το περιβάλλον στο οποίο τοποθετείται, αποτελεί ένα πορτρέτο. Ίσως όχι «πορτρέτο» με την εικαστική έννοια, στην οποία ο σκοπός είναι, όχι η ρεαλιστική απόδοση, αλλά η διαχρονική αποτύπωση των χαρακτηριστικών και της ταυτότητας του εικονιζόμενου, αλλά η σύλληψη της διάθεσης στη συγκεκριμένη στιγμή. Όπως θα δούμε ευθύς αμέσως και προτού πούμε δυο λόγια για τις απαραίτητες τεχνικές, υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι να «λειτουργήσει» κανείς, φωτογραφίζοντας με διαφορετική λογική κάθε φορά. Σπουδαία σημασία έχει το τι επιδιώκετε από μια φωτογραφία πορτραίτου, ποιο ρόλο φωτογράφου θέλετε να υποδυθείτε:- Φωτορεπόρτερ: η φωτογραφία του προσώπου που σας ενδιαφέρει δεν πρέπει να είναι εντελώς αποκομμένη από το περιβάλλον, πρέπει να κυνηγήσετε μια χαρακτηριστική χειρονομία, μια χτυπητή έκφραση, μια γκριμάτσα, μια έκφραση πόνου, έκπληξης, γενικά μια έντονη εξωτερίκευση συναισθήματος. Ο φωτορεπόρτερ «εισβάλλει» κατά κάποιον τρόπο στην ιδιωτικότητα του φωτογραφιζόμενου και επιδιώκει το θέμα να βγαίνει αυθόρμητα και όχι μέσω επιτηδευμένου στησίματος. Εδώ χρειάζεται μια πολύ γρήγορη μηχανή (κατά προτίμηση ριφλέξ) με άμεση απόκριση, ακαριαία εστίαση και φακό με μεγάλο zoom για να μπορείτε να φωτογραφίζετε από μακριά το... «ανύποπτο θύμα» σας!
- Φωτογράφος ντοκιμαντέρ/βιογραφίας: εδώ θέλετε να φωτογραφήσετε ένα πρόσωπο και να αναδείξετε την προσωπικότητά του, αλλά και να το τοποθετήσετε μέσα σε ένα σκηνικό στο οποίο ζει και δρα. Σε αντίθεση με την προηγούμενη περίπτωση όπου φωτογραφίζετε ένα «εσταντανέ», μια στιγμιαία και τυχαία έκφραση, εδώ έχετε την πιο «κλασσική» έκφραση πορτρέτου, δηλαδή τη διαχρονικότητα και τη συμπύκνωση ενός βίου σε μια στιγμή. Εδώ πρέπει να έρθετε σε συνεννόηση με το φωτογραφιζόμενο, ώστε να επιτύχετε την ακριβή έκφραση που θέλετε, να επιλέξετε προσεκτικά τοποθεσία, γωνία, φωτισμό, παρασκήνιο σε ένα πιο ελεγχόμενο περιβάλλον. Εδώ πρέπει να είστε εφοδιασμένοι με μια μηχανή με ευέλικτο σύστημα εστίασης ώστε να μπορείτε να παίξετε με το παιχνίδισμα του φωτός και του σκοταδιού χωρίς να χάνετε λεπτομέρειες, πρέπει να μπορείτε να ελέγξετε κάπως την ένταση του φλας (είτε με ρυθμιστικό πάνω στη μηχανή, είτε με την τεχνική του light bounce, αν έχετε εξωτερικό φλας), αλλά και να μπορείτε να «παίξετε» με το διάφραγμα, αν θέλετε επίτηδες να κάνετε πολύ ρηχό το βάθος πεδίου ώστε να φλουταριστεί το παρασκήνιο και να αναδείξετε τις λεπτομέρειες του προσώπου.
- Εικαστικός φωτογράφος: ο φωτογράφος που επιδιώκει πάνω απ’ όλα το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα συνήθως δεν επιδιώκει ρεαλισμό αλλά θέλει να αναδείξει περισσότερο τη μορφή (οπότε χρησιμοποιεί ασπρόμαυρη φωτογραφία), ή θέλει να εξάρει το χρώμα, οπότε υπερτονίζει τον παράγοντα αυτό είτε με χρήση χρωματικού φίλτρου, ή με την ελαφρά αύξηση του κορεσμού (saturation) και/ή της έκθεσης (exposure value – EV). Μερικές φορές εδώ αρμόζει να χρησιμοποιήσετε τα καλλιτεχνικά φίλτρα που διαθέτει η μηχανή (ασπρόμαυρο, σέπια κλπ), αλλά και να κάνετε αντισυμβατικές ενέργειες, π.χ. να φωτογραφίσετε με κόντρα φως ώστε να μη βγει καθαρά η μορφή του ανθρώπου, αλλά μόνο η φιγούρα του. Ένα σπουδαίο κεφάλαιο στην εικαστική φωτογραφία είναι η φωτογράφηση γυμνού, για την οποία κάνουμε λόγο στο πλαίσιο Xtras.
Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από το να παλεύουμε να φωτογραφήσουμε με κακό φωτισμό. Ειδικά σε εσωτερικό χώρο οφείλετε να τηρείτε τα εξής:
- Αποφύγετε το φλας κόντρα στον τοίχο: αν φωτογραφίσετε ένα πρόσωπο με την πλάτη στον τοίχο από πολύ κοντά, το φλας θα σκάσει τόσο έντονα που οι λεπτομέρειες θα χαθούν και μια πολύ αδρή σκιά θα σχηματιστεί από τη μια πλευρά. Εδώ φαίνεται η χρησιμότητα μιας μηχανής με πολλά megapixels καθώς θα μπορέσετε να τραβήξετε τη φωτογραφία από πιο μακριά και να κροπάρετε μετά στο PC.
- Ρυθμίστε το λευκό: πολύ λίγες μηχανές πετυχαίνουν σωστά χρώματα σε τεχνητό φως για αυτό ρυθμίστε την ισορροπία του λευκού (white balance – WB) με το ρυθμιστικό της μηχανής σας. Για λάμπες πυρακτώσεως χρησιμοποιήστε την επιλογή “incandescent”, ενώ για λάμπες φθορισμού “fluorescent”.
- Προσέξτε τη διάρκεια έκθεσης: αν επικρατεί χαμηλός φωτισμός και δεν μπορείτε για κάποιο λόγο να χρησιμοποιήσετε φλας, αναγκαστικά πρέπει να ανεβάσετε την ευαισθησία ISO στο 200 ή στο 400, και παράλληλα να ανεβάσετε 2 ή και 3 στοπ το EV. Προσέξτε όμως: κάθε ανέβασμα στην κλίμακα του ISO συνεπάγεται αύξηση του οπτικού θορύβου, ενώ κάθε ανέβασμα στοπ στο EV αυξάνει τις πιθανότητες να «καεί» κάποιο τμήμα της φωτογραφίας από μια έντονη πηγή φωτός.
- Χρησιμοποιήστε πανόραμα όταν... δε χωράνε όλοι: αν έχετε μπροστά σας μια μεγάλη παρέα ατόμων τότε μπορείτε να λάβετε μια πανοραμική φωτογραφία από 2 ή 3 διαδοχικά καρέ, μετακινούμενοι κάθε φορά λίγο δεξιά ή λίγο αριστερά. Βέβαια εδώ έχετε το πρόβλημα ότι αν μετακινηθεί κάποιο πρόσωπο, μπορεί να φαίνεται... δύο φορές στην τελική φωτογραφία!
- Προετοιμάστε το έδαφος: ως γνωστόν, για να αποφύγετε το φαινόμενο των «κόκκινων ματιών» χρησιμοποιείτε το ειδικό, για αυτόν τον σκοπό, red-eye mode του φλας. Δυστυχώς σε αυτό το mode, το φλας αστράφτει στιγμιαία με μεγάλη συχνότητα πριν βγει η φωτογραφία με αποτέλεσμα ο φωτογραφιζόμενος να μετακινηθεί και να στρέψει την προσοχή του αλλού χαλώντας τη φωτογραφία. Για αυτό προετοιμάστε τον λέγοντάς του να μην μετακινηθεί πριν και την τελευταία ριπή του φλας.
Πηγή: techout.gr
.jpg)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου